Valkuilen en tips

Valkuilen

De leidinggevende komt bij de intervisiegroep zitten. Leden van een intervisiegroep kunnen zich hierdoor geremd voelen om problemen in te brengen. Zij kunnen immers denken dat een leidinggevende kritiekpunten verzamelt voor het functioneringsgesprek.
Men verzandt in eindeloze therapeutische gesprekken. Signalen dat je te veel op een groepje amateurpsychologen begint te lijken, zijn zinnen als: ‘Maar jij bent ook een typische …’ of: ‘Als ik jou was, zou ik …’.
Je durft niet te zeggen wat op je hart ligt. De vertrouwelijkheid van een intervisiegroep schept idealiter een klimaat waarin mensen kunnen zeggen wat ze denken. Dit geldt ook voor het functioneren van de intervisiegroep. Als je bijvoorbeeld vindt dat je steeds te veel energie in anderen steekt en er te weinig voor terugkrijgt, moet je dit kunnen zeggen.

Plan de bijeenkomsten een jaar vooruit op vaste tijdstippen. Als je in plaats daarvan steeds één bijeenkomst vooruit plant, is het moeilijk om een datum te vinden waarop iedereen kan.
Houd de herinnering levend. Begin een intervisiebijeenkomst met de vraag wat er tijdens de vorige bijeenkomst is besproken. Wat hebben deelnemers hiervan geleerd? Sommige intervisiegroepen houden zelfs een archief bij van wat er elke bijeenkomst is besproken.
Heb lef bij de onderwerpkeuze. Het is normaal dat jonge intervisiegroepen onderwerpen kiezen waarbij de leden zich niet kwetsbaar hoeven op te stellen. Blijf echter niet te lang onderwerpen kiezen die aan de oppervlakte hangen. Het zou zonde zijn om nooit over zaken te praten die met je persoonlijke ontwikkeling te maken hebben.